Konspekt przygotowany na lekcję powtórzeniowa. Lekcja taka mia na celu powiększenie wiedzy ucznia z zakresu nauki o języku oraz doskonalenie umiejętności zastosowania teorii w praktyce Opracowała Małgorzata Gawior
KONSPEKT LEKCJI Z JĘZYKA POLSKIEGO PRZEPROWADZONEJ W KLASIE I GIMNAZJUM
PROWADZĄCA: M. GAWIOR
TEMAT LEKCJI: Części mowy nieodmienne- przypomnienie wiadomości.
CELE LEKCJI:
- Powiększenie wiedzy ucznia z zakresu nauki o języku ( części mowy nieodmienne i ich funkcje w zdaniu)
- Doskonalenie umiejętności zastosowania teorii, w ćwiczeniach praktycznych.
- Świadomość językowa ucznia; rozumienie potrzeby posługiwania się językiem jako narzędziem porozumiewania się w mowie i piśmie.
METODY PRACY:
· PODAJĄCA- PRZYSWAJANIE PRZEZ UCZNIÓW GOTOWEJ WIEDZY.
· METODA ZAJĘĆ PRAKTYCZNYCH- ZASTOSOWANIE WIEDZY W ĆWICZENIACH PRAKTYCZNYCH.
FORMA PRACY: z całą grupą.
POMOCE NAUKOWE: PODRĘCZNIK, SŁOWNIK SZKOLNY „ Nauka o języku”.
PRZEBIEG LEKCJI:
1. Powitanie.
2. Sprawy porządkowe.
3. Krótkie omówienie pracy domowej.
FAZA ORIENTACYJNA
1. Nawiązanie do tematu lekcji.
- Do tej pory przypominaliśmy wiadomości dotyczące części mowy odmiennych, poza jednym wyjątkiem, a mianowicie przysłówkiem.
-Proszę wykonać tabelę, która ilustruje części mowy i je klasyfikuje na części mowy odmienne i nieodmienne.
CZĘŚCI MOWY
|
ODMIENNE
|
NIEODMIENNE
|
-rzeczownik
-czasownik
-przymiotnik
-liczebnik
-zaimek rzeczownik
przymiotny, liczebny
|
-przysłówek
-zaimek przysłowny
-przyimek
-spójnik
-wykrzyknik
-partykuła
|
Części mowy nieodmienne- wyrazy, które nie zmieniają swoich form w zdaniu, nie mają form odmiany, nie podlegają ani deklinacji, ani koniugacji.
2. Podanie uczniom tabeli, omawiającej części mowy nieodmienne i ich funkcje.
FAZA OPERACYJNA
3. Ćwiczenia praktyczne na lekcji. 4. Do czego ta wiedza jest nam potrzebna? Podsumowanie lekcji. 5. Praca w domu
Ćwicz. 3 str. 38
Ćwicz. 1 str. 36 ( niekoniecznie)
CZĘŚCI MOWY NIEODMIENNE
|
ICH FUNKCJE
|
PRZYSŁÓWEK
PRZYIMEK- niesamodzielny łączy czasownik z rzeczownikiem lub zaimkiem.
Z rzeczownikiem tworzy wyrażenie przyimkowe.
Blisko, dokoła, naokoło, naprzeciw, nieopodal, obok, wokół, wzdłuż
SPÓJNIK- niesamodzielny łączy składniki zdania, ale nie wpływa na ich formę ( inaczej niż przyimek)
Spójniki podrzędności- aby, żeby jeżeli, że iż, bo, gdyby, ponieważ, chociaż.
Spójniki nadrzędności-i, więc, oraz, tudzież, albo, lub, bądź, a, ale, lecz, jednak, i inne.
WYKRZYKNIK nie wchodzi w związki składniowe z innymi wyrazami w zdaniu.
PARTYKUŁA nie wchodzi w związki składniowe z innymi wyrazami w zdaniu, jest składnikiem dodatkowym w zdaniu.
|
- Okolicznika, Np. Idę do sklepu. - Orzecznika w orzecz. Imiennym, Np. Czytać jest przyjemnie.
- Dopełnienia, Np. Myślę o nauce ( Msc.)
Patrzeć na góry (B)
- Okolicznika, Np. po obiedzie słuchali…
Szukali w szufladzie
- Przydawki, (pić) kawę bez cukru.. ( D.)
( mieć) suknię w paski ( b.)
- Jeżeli łączą się z rzeczownikiem, są to przyimki,
- Jeżeli łączą się z czasownikiem, są przysłówkami na funkcji okolicznika.
- Wyrażają stosunek równorzędny albo nierównorzędności, Np.
Pies szczekał i skoczył do drzwi.
Został w domu, żeby żeby skończyć czytanie ksiązki.
- Wyrażają emocje mówiącego lub chęć zwrócenia uwagi odbiorcy, Np. oj, ojej, ach, och, brr, oo, be, hej!, halo!, ej!, e!, pst!, jejku!.
- Naśladują odgłosy otaczającego nas świata, Np. bzz. Chlup; szast- prast, szuru-buru; dach; brzdęk; hau, hau;
- Niektóre pełnią f. zdaniotwórczą, tworzą samodzielne wypowiedzenia w zastępstwie czasownika, Np. Ja go łaps za kołnierz.
- Pełnią komunikacyjną rolę, gdyż modyfikują sens całego
wypowiedzenia treści.
- Wykładnik trybu rozkazującego: niech, niechaj,
- Wykładnik trybu przypuszczającego: by;
- Wykładnik pytania: czy, ani;
- Wykładnik przeczenia: nie, ani;
- Cząstki wzmacniające treść wypowiedzi: że, ż, no;
- Wyrazy modalne, inaczej modulanty, Np.: bez wątpienia,
chyba, jakoby, na pewno, nareszcie, naturalnie, niby,
niewątpliwie, oczywiście, pewnie, podobno,
prawdopodobnie, przeważnie, przynajmniej | |